1– ارزهای دیجیتال رو میشه به دو دسته کلی تقسیم کرد، توکن‌ها و کوین‌ها.
کوین‌ها که معمولا یک ارز مستقل هستند مثل بیت‌کوین ، لایت‌کوین، زی‌کش و…
توکن‌ها که روی یک پلتفرم مثل اتریوم ساخته شدند، مثل ترون، DigixDAO، ICON و…
۲ – همه ارزهای دیجیتال قابل استخراج نیستن. انتشار برخی از اونها مثل ریپل فقط توسط موسسان و هسته اصلی سازندگان ارز قابل انجام هست!
۳ – برای استخراج ارزها الگوریتم‌های مختلفی وجود داره. مثلا با دستگاه ASIC که برای استخراج بیت‌کوین به کار میره، شما نمی‌تونید ارز Monero استخراج کنید.
۴ – تقریبا میشه گفت تمام کوین‌های Premine شده یعنی ارزهایی که قبل از انتشار عمومی، تعداد زیادی از اونها توسط سازندگان ارز استخراج شدند، ارزهای معتبری برای سرمایه گذاری بلندمدت نیستن و در کوتاه مدت هم ریسک‌شون بیشتره.
۵ – بیش از ۹۵ درصد از ارزهای فعلی که می‌بینید تا ۵ سال آینده یا کاملا از بین رفتند، یا دیگه کسی بهشون توجه نمی‌کنه و ارزش‌شون به شدت افت کرده
۶ – برخی از ارزها حتی با وجودیکه اعلام میکنن فقط مقدار محدودی از اونها قابل استخراج هست، ولی کدهاشون طوری نوشته شده که سازندگان ارز مقادیر بیشتری از اینها رو میتونن استخراج کنن (حتی پس از رسیدن به حد نهایی)
۷ – بیشتر ICO ها صرفا به خاطر بازار داغی که در جذب سرمایه از طریق ICO وجود داره، شکل گرفتند. در واقع بیشتر توکن‌هایی که امروز داره فروخته میشه هیچ کاربردی نخواهد داشت و صرفا ابزاری برای جذب سرمایه است!
۸ – بیشتر حجم معاملاتی که در بیت‌کوین و سایر ارزها با حجم معاملات بالا می‌بینید، بات‌هایی هستند که برای خرید و فروش اتوماتیک طراحی شدند.
۹ – در صرافی‌های گمنام و نامعتبر احتمال دستکاری قیمت ارزها، اضافه کردن ارزهای کلاهبردار به سایت و موارد مشابه به شدت بالاست. (صرافی‌های غیرمعتبری مثل livecoin.net )
۱۰ – بیشتر افرادی که پول خودشون رو در این بازار از دست دادند، افرادی بودند که طمع کردند. توی این بازار، کلاهبرداران میدونن که افراد طمعکار بسیار زیاد هستند و دام‌هاشون رو طوری پهن میکنن که حس طمع افراد رو برانگیخته کنن.
